Dat onwillige lijf. Over het lichaam en ouder worden

“In mijn hoofd blijf ik dertig, in de spiegel jammer genoeg niet.”

Een verzuchting van velen met zo’n halve eeuw of meer op de teller.

En het is meer dan de spiegel alleen. Ons lijf, dat voor de meesten lange tijd een betrouwbare vriend is gebleken, wil bij momenten nukkig zijn, en doet niet meer wat we in gedachten hadden. Daar komt nog bij dat de omgeving die terugval best wel merkt. Ons lijf wordt dan de boodschapper van ons ouder-worden.

Wat doet ouder worden met ons lichaam?

En hoe duwt dat verouderende lijf ons als vanzelfsprekend in een subgroep, die maatschappelijk niet meteen bovenaan de waardenladder staat?

Daarbij wordt ouder worden al te vaak beschreven in termen van verlies. Ten onrechte, overigens. Het gaat dan over stereotypen en wat dat doet met een mens, zijn gezondheid, zijn welzijn.

Maar het boek heeft het evenzeer over de dingen die we kunnen doen om er de nodige veerkracht in te houden, of weer te vergroten bij het overeind krabbelen na een (figuurlijke) klap …

Een realistisch, maar opbouwend boek.